Çocuklar doğduktan sonra bebeklik, okul öncesi, okul çağı ve ergenlik üzere evrelerden geçer. Aileleri de çocukların bu gelişim süreçleriyle temaslı olarak tanımlamak mümkündür. Kelam gelimi, çocukları okula giden bir aile için ”Okul çağında aile” tanımlaması yapılabilir. Bu tanımlama bize, ailelerin belirli periyotlarda öncelik verdikleri mevzuları başka bir kategoride ele alabilme fırsatı verir. Böylelikle o evredeki öncelikli sıkıntıları ve onlara yönelik tahlil yollarını baş karışıklığı yaşamadan anlayabilir ve çözebiliriz.
Bu çerçevede ailelerin ömür evrelerini şu formda ayırabiliriz.
Bebek aile
Bu durum gebelikle başlar, çocuğun 5 yaşına gelmesine dek sürer. Bilhassa annenin ilgisi bebeğe yöneldiğinden erkek kendini ihmal edilmiş hisseder, bayan da çocuğun kendisini meskene bağladığını ve kocasının gözünün dışarıda olabileceğini düşünür. Anne, baba ve çocuktan oluşan bu aile üçgeninde duygusal dengeyi sürdürmek ve çocuğun gelişimi için gerekli ortamı sağlamak için eşlerin birbirlerine karşı empatik davranmaları gerekmektedir.
Okul öncesi devirde aile
Çocuğun okula başlayacağı periyottur. Bu devirde aile çocuğun gelişimi ile ilgilidir. Çocuğun gelişmesinde ailenin öteki bireylerinin problemlerle gayret ederken gösterdiği yansılar aile içindeki irtibatı tesirler.
Okul çağında aile
Çocuğun okula başlamasından ergenlik periyoduna kadar sürer. Çocuk okula sarfiyat, anne ise çalışmaya dönerek konut bayanı sendromundan kurtulabilir. İlgi alanları farklılaştığından aile tertibini korumak zorlaşır. Çift açık ve dürüst davranır, sorun tahlilinde kaçamak yollara başvurmadan probleme odaklanırsa, evlilik daha sağlamlaşır.
Erişkin aile
Bu devir gecin aileden kopuşunu içerir. Bu kopuş birebir vakitte yeni bir başlangıçtır. Çiftin ömründe, çocukların aileden ayrılmasıyla bir yalnızlık baş gösterir. Erkekte cinsel istek azalması, bayanda fizikî ıstıraplar ve hormonal sorunlar baş gösterir. Bu periyotta eşler yeni ilgi alanlarına ve arayışlara yönelebilirler.
