Bağlantılarımızın giderek dijitalleştiği çağda, yalnızlık adeta “sessiz bir katil” gibi insan sağlığını tehdit ediyor. İnsanların fiziksel sağlıklarını etkileyen önemli faktörlerden biri olan yalnızlık, günümüzde giderek daha fazla dikkat çekiyor.
İngiliz Kalp Vakfı tarafından yayınlanan yeni veriler, kalp hastalığından kaynaklanan erken ölümlerin arttığını gösterdi. Bu artışta çeşitli faktörler etkili olsa da, yalnızlık hissi bildiren bireylerin sayısındaki artışla paralellik gösteriyor.
Uzmanlar, artık yalnızlığın insan sağlığını iyileştirmek için ele alınması gereken bir sorun olarak kabul edilmesi gerektiğini savunuyor.
OBEZİTEDEN BİLE DAHA ZARARLI
2012’de ABD’deki Harvard Tıp Fakültesi tarafından 50 yaş üstü 5 binden fazla kişi üzerinde gerçekleştirilen bir çalışma, emekli olan bireylerde felç veya kalp krizi geçirme riskinin genel popülasyona göre yüzde 40 daha yüksek olduğunu ortaya koymuştu. Chicago Üniversitesi’nin yürüttüğü yeni bir araştırma ise, özellikle ilerleyen yaşlarda yalnız olmanın obezite gibi ömrü kısaltabileceğini ortaya koydu. Araştırmaya göre ronik yalnızlık obeziteden bile daha zararlı. Kalp krizi ve yüksek tansiyonu tetikliyor. Yalnız yaşayanların ömrü ortalama yüzde 14 kısalıyor.
YALNIZ YAŞAYANALRDA STRES HORMONU ARTIYOR
Araştırma kapsamında, 50 yaşından büyük 2 bin kişi 6 yıl boyunca takip edildi. Sonuçlar, kronik yalnızlığın sabahları stres hormonu kortizol salgısını arttırdığını gösterdi. Bu durumun kalp krizi ve yüksek tansiyon riskini artırarak bağışıklık sistemini zayıflattığı belirlendi.
Araştırmaya göre, kronik yalnızlık aynı zamanda uyku kalitesini de olumsuz etkiliyor. 50 yaş üstü yalnız bireylerin derin uykuya dalmakta zorlandığı ve uykuları sırasında sıkça uyandığı gözlemlendi.
Tüm bu bulguların sonucunda, yalnızlığın insan ömrünü obezite ve yoksulluk gibi faktörlere benzer şekilde yüzde 14 oranında kısaltabileceği sonucuna varıldı.
İZOLE YAŞAM ZİHNİN İŞLEYİŞİNİ BOZUYOR
Sosyal İzolasyon koşullarındaki uyarım yetersizliği ve monotonluğunun zihnin işleyişini bozacağını ifade eden Prof. Dr. Hıdır İlyas Göz araştırma sonuçlarını şöyle yorumladı:
“Kişi, yalnız kaldığı ve izole olduğu zaman zihinsel işleyişi bozulmaya başlar; bu durum gerçek dünyada da geçerlidir. Bir faktörün etkisini belirlemek için diğer etkenleri izole etmek gerekir. İzolasyonun etkisini anlayabilmek için kişi, kendisini çevresinden soyutlar. Bir veya iki gün sonra halüsinasyonlar ortaya çıkmaya başlar ve kişi, bu zihinsel bozulmanın farkında olmayabilir. Hapishane koşulları ve kutup araştırmaları gibi deneysel bulgular, izolasyonun ciddi etkilerini açıkça ortaya koymaktadır.”
“Kalite düzeyi yüksek otoyollarda, virajlı ve kalitesiz yollara kıyasla daha fazla kaza olmasının nedenini uyarım yetersizliği ve monotonlukla ilişkilendirmektedir. Ayrıca, üniversite öğrencileri üzerinde yapılan bir deneyde, günlük 170 dolar ödenmesine rağmen üç günün sonunda odada kalmak istememe eğiliminde olan öğrencilerin huzursuzluk göstermeye başladığını vurgulayarak bu ilişkilendirmeyi desteklemektedir. Göz ayrıca, İkili izolasyonun da farkları var eşlerde erkekler ve kadınlar arasında farklılıklar oluşuyor.”
