İlk olarak, her ne kadar ‘yanlış seçimler’ olarak nitelendirmiş olsak da yanlış şahıslarla birlikte olma konusunda kendimizi suçlayamayız. Çünkü, kim keyifli bir bağda yer almak yerine mutsuz sonlu aşk öykülerinin başrolünde olmak ister ki? Bu durum, büsbütün romantik deneyimlerden ders alamamakla kontaklı olarak gerçekleşiyor. Yani bununla isteyerek değil, ister istemez karşılaşıyoruz. Tipimiz olarak belirlediğimiz bireylere ya da muhakkak kriterlerle ördüğümüz duvarı geçen ihtimallere talih tanıyor ve akabinde hayal kırıklığıyla tekrar tanışıyoruz.
Sürekli yanlış münasebetler yaşadığını söyleyen bireyler ekseriyetle çabukla karşısındaki şahsa tanımadan bağlantıya başlayanlar oluyor. Şimdi tam olarak tanımadan bir ortaya gelince yanlışlar listesine bir husus daha ekleniyor. Bu duruma Tez aşka ayrılık yakışır da diyebiliriz.
Biriyle yalnızca güzel ya da hoş olduğu için bir ortaya gelemeyiz. İmajlar dünyasında yaşasak da bunu mecburen kenara bırakmalıyız. İç dünyamıza dönerek bizi aslında neyin keyifli ettiğini keşfetmemiz gerekiyor. Bu sayede azla yetinmeyecek ve en yakın aday yerine yanlışsız adayı seçme ihtimalimizi artıracağız. Geçmiş deneyimlerin hayatımızda büyük bir rol oynadığını da katiyen kabul ediyoruz. Ancak, onların ışığında geleceğe itimatla bakamıyoruz. Almamız gereken dersleri aldıktan çabucak sonra geride bırakmayı bilmek lazım. Son olarak, süratli seçimler yapmamak konusunda da anlaşalım. Kriterler ve filtreler de ortadan kalktığına nazaran her şeye tekrar başlayabiliriz. Yanlış seçimlerimizle yakın etrafımızda sahip olduğumuz makus şöhretle vedalaşma vakti çoktan geldi… Artık keyifli sonla biten romantik bir öykünün birinci sayfasındayız. ‘Sonsuza kadar keyifli yaşadılar…’ cümlesine görene kadar aşık olmak serbest! Lütfen, bu kere yanlışsız kişi olup olmadığına erkenden dikkat edelim…
